Het is officieel. Google is stuk. De zoekmachine van weleer, die de mooiste pareltjes van het internet wist te vinden, is niet meer.
Het werd al jaren minder. Het stikt van de rommel. Een oude bekende voor sommige is misschien wel “Experts Exchange”, de website die altijd bovenaan kwam als je een tech-vraag had maar het antwoord verstopte onder een abonnement. Inmiddels heeft StackOverflow die plek overgenomen, al mag je daar wel gratis meelezen.
Vandaag de dag is specialistische kennis over bijvoorbeeld planten, computers of muziek niet meer te vinden via Google. Gewoon niet. Er zijn miljoenen websites die nuttige kennis lijken te hebben, maar slechts een herschreven kopie zijn van Wikipedia. Veel websites doen alsof ze informatie delen, maar zijn onderdeel van een webshop. Er is geen diepgang. Verder dan pagina 2 hoef je al helemaal niet te klikken.
Zoeken op Google is bovendien een staande uitnodiging om geprofileerd te worden op je zoektermen, of je nou wel of niet incognito surft.
Ze lijken bij Google Search te onderschatten hoeveel mensen zich dagelijks bezig houden met het foppen van Google. Als je een redelijk populaire post schrijft op Medium, wordt deze binnen de kortste keren honderden keren gekopieerd. Fanatieke “programmeurs” schrijven duizenden blogposts die een regelrechte kopie zijn van de handleiding.
Dit geldt ook voor specialistische kennis. Het was ooit één webwinkel die informatieve blogjes schreef over hoe je een fiets moet schoonmaken of wat een goede wasmachine is. Maar nu doen ze het allemaal. Wat kan je met die informatie?
Zoek je informatie over planten? Je huishouden? “Wij van WC-eend” is er niets bij; wat moet je met schoonmaakadvies van de website van HG? Waarom moet een beddenfabrikant uitleggen wat een lekker matras is?
Uiteraard is hier nog niets gezegd over alle twijfelachtige reclames die ze toch al hadden. BN’ers en Bitcoins, het geheim dat banken niet willen dat je weet, en zo val je 40 kilo af in een week. Gaap.
Je kan je natuurlijk afvragen of de natuur van het internet aan het veranderen is. Er zijn meer mensen online, meer reclame, meer geld. En al die kleine blogjes en websites zijn inmiddels allemaal Facebookpagina’s en Twitteraccounts. Misschien wil ik wel een internet dat allang niet meer bestaat. Die jongens van Alphabet willen ook gewoon muntjes verdienen natuurlijk.
Toch verlang ik wel een beetje naar de dag dat een zoekmachine daar dwars doorheen leert prikken en mij gewoon weer het kleine internet van vroeger teruggeeft.